♡ Blog ♡
“We zagen jou daar al heerlijk in de zandbak spelen, onder de buitendouche met zand en water kliederen.”
✾ GERT EN SUSAN ✾
Ouders van Bjorn
Opa en oma van Fynn
Shanice: Ik heb ook mijn schoonmoeder gevraagd om een stukje te schrijven voor op mijn blog. Ook zij vond dit heel fijn om te doen.
Een brief voor Fynn*
Susan:
Lieve Fynn,
Wat keken we uit naar september, de maand dat jij, ons 2e kleinkind geboren zou worden. We wisten al dat je een jongen was en we wisten zelfs je naam al.
Je opa en ik waren volop plannen aan het maken. We waren net verhuisd en bezig met ons dakterras. We zagen jou daar al heerlijk in de zandbak spelen, onder de buitendouche met zand en water kliederen. Hoe anders liep het!
10 juli 2019. ’s Avonds belden jouw mama en papa dat ze op weg waren naar het ziekenhuis. 8 weken te vroeg werd je geboren. Ik weet nog dat ik zei: “Aan de weeënremmers en je bent zo weer thuis.” Het liep heel anders. We zijn ons bed nog ingestapt, maar deden natuurlijk geen oog dicht. Dan maar in de auto en verder afwachten in het ziekenhuis. Gelukkig kwam je gezond ter wereld, wat heb ik gehuild van opluchting.
Zondag 14 juli 2019. Zondags belden jouw papa en mama dat het niet goed met je ging en dat je onderweg was naar Nijmegen. Een angstige tijd begon met zo’n naar stemmetje in mijn achterhoofd met “het zal toch niet?”
De dagen erna leek het op te knappen en wij besloten om naar het werk te gaan. Het was die bewuste donderdag jaarmarkt in het dorp. Om een uur of 11 belde jouw papa of we wilden komen omdat het niet goed met je ging. Op het moment dat ik wegging liep er net een optocht met in klederdrachtse dames achter ouderwetse kinderwagens. Hoe ironisch! Ik kon er niet door, bleef stokken achter die wagens en jij, onze kleinzoon, lag te sterven. Vreselijk!
De tijd in het ziekenhuis in Nijmegen was ontzettend moeilijk. We moesten afscheid nemen van jou en er zijn voor jouw papa en mama. Zij moeten de vreselijke beslissing nemen om jou los te laten en hoe ongelooflijk dapper hebben ze dat gedaan en hoe fijn was het dat e dat samen met ons en jouw andere opa en oma wilden delen. We hebben je gelukkig aan kunnen raken, een kus kunnen geven en kunnen zeggen hoeveel we van je houden.
Uiteindelijk hebben we midden in de nacht in de tuin bij het Ronald McDonaldhuis de grote blauwe babyboy ballon opgelaten die ik bij je geboorte voor je had gekocht. Hij heel hoog de lucht in alsof je zei: “Die neem ik mee!”
**wordt vervolgd**
Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26