♡ Blog ♡
“Hoe konden we nou ons fijne plekje verkopen voor een huis waar Fynn nooit is geweest?”
ꉩVERHUISDꉩ
Sinds februari ’21 wonen wij in een nieuw huis, in een nieuw dorp. De reden dat wij verhuisd zijn, is omdat wij graag groter wilden gaan wonen. En vooral, meer slaapkamers. In ons oude huis hadden wij er maar 2 op de eerste verdieping. Er moest te veel aan huis gebeuren wilden we 3 slaapkamers hebben, maar in mijn ogen kwamen we dan altijd nog een kamer tekort. Vanwege corona werkt Bjorn veel thuis en mettertijd willen we graag een kantoorkamer overhouden, mocht er in de toekomst een derde kindje bij komen.
Ik moest erg wennen aan het idee dat we gingen verhuizen. Het benauwde me bij de gedachte dat we een “stukje Fynn” achterlaten in ons oude huis. Fynn is daar fysiek geweest en niet in ons nieuwe huis. Hoe konden we nou ons fijne plekje verkopen voor een huis waar Fynn nooit is geweest? Daar moesten wij zelf betekenis aan geven en ik zal uitleggen hoe wij dat hebben gedaan.
Hoe je het ook wendt of keert, het zou altijd Fynn z’n kamertje blijven, toch? De legergroene muren maakten plaats voor vintage roze muren. Het werd een totaal ander kamertje dan wat we bedacht hadden voor Fynn. De meubeltjes moesten alleen wel zo blijven staan. Dat was het meest praktische. En ondanks dat het op een gegeven moment écht wel Marly’s kamertje was, toch bleef het in onze ogen Fynn’s kamertje. Ik voelde ook dat ik nooit alleen was in Marly’s kamer. Ergens was het een geruststelling voor mij, want op deze manier had ik toch het gevoel dat Fynn heel dichtbij was/is. We besloten eind 2020 om te gaan verhuizen en kochten een prachtig hoekhuis in een schattig dorpje op de Veluwe. Even wennen voor mij, want ik ben wel een beetje een stadsmeisje. Het onbekende, alles is wennen, bosrijke omgeving. Fynn is hier nooit geweest. Fynn weet misschien niet eens waar we zijn. Of toch wel? Ik weet dat hij overal met ons mee naartoe gaat, want hij laat altijd wel een teken aan ons zien. Zou hij het oké vinden dat we nu ergens anders wonen?
We verhuisden heel snel. Fynn had z’n eigen plankje in ons vorige huis, die zou ook in ons nieuwe huis een nieuw plekje krijgen. Maar omdat zijn spulletjes ergens op zolder in een verhuisdoos zaten, duurde het even een paar dagen/weken totdat we besloten om zijn plankje op te hangen. Ik wilde het al langer, maar soms komt het er gewoon even niet van.. al vond ik het vreselijk hoor dat zijn plankje hier niet hing, want nu leek het net alsof Fynn geen deel was van ons gezin. Voor mij voelt zijn plekje als zijn deel in het gezin. Er zijn geen fysieke dingen van Fynn, dus zijn plankje is écht van hem. Zijn foto, geboortekaartje, sterrenbeeldkaart, armbandje, wat mooie beeldjes en natuurlijk een kaarsje om te branden. Toen eenmaal zijn plankje hing in ons nieuwe huis viel het allemaal weer op z’n plek. Ik voelde me rustiger in mijn hoofd, want ik kon nu echt aandacht geven aan hem door het kaarsje op zijn plankje aan te steken.
Het voelt inmiddels goed om in een nieuw, ander huis te wonen. Marly heeft nu écht haar eigen kamer. En Fynn? Die heeft zijn plankje in het midden van ons huis, kijkt mee vanaf zijn wolkje en wij dragen hem mee in ons hart en gedachten.
Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26