♡ Blog ♡

『 DE DAGEN IN HET RADBOUD』

De rit naar het Radboud was goed gegaan en de artsen vertelden dat Fynn stabiel was, maar ze gingen nog wel een aantal testjes uitvoeren. Voeding was stopgezet, omdat Fynn zijn darmpjes niet goed werkten.

Vanaf het moment dat Fynn op de NICU lag, mochten we voorlopig niet buidelen met Fynn, omdat hij aan de beademing lag en hij heel erg ziek bleek te zijn. Het enige wat wij voor Fynn konden doen, was hem gerust te stellen door onze handen in de couveuse op zijn kleine, warme lijfje te leggen. Hij leek hierop te reageren door kleine bewegingen te maken. We hoopten dat we Fynn snel weer bij ons mochten hebben op onze huid, want we misten hem verschrikkelijk, ondanks dat hij zo dichtbij was..

Op maandag 15 juli kregen we ’s ochtends van de neonatologen te horen dat ze flink bezig zijn geweest vannacht. Ze hadden twijfels of hij het zou redden of niet. Ze hadden allerlei medicatie extra gegeven (anti-biotica, bloeddrukmedicatie en morfine), nieuwe lijnen ingebracht voor nieuwe medicatie en bloedtransfusies gegeven. Ze hadden een bacterie gevonden in zijn bloed, maar ze wisten op dat moment nog niet welke. Fynn kreeg anti-biotica toegediend en vocht. Ook waren ze gestart met de blauwe lamp die de gele kleur uit Fynn zn huid weghaalde, doordat zijn lever nog niet goed was gerijpt.

Fynn kreeg nog een extra hersenscan, ze gingen zijn bloed op kweek zetten en ze gingen kijken of Fynn geen hersenvliesontsteking zou hebben. Voeding werd tijdelijk gestopt, omdat zijn darmpjes dit niet leken te verdragen.
Anti-biotica is op een gegeven moment veranderd naar een kuur die een mogelijke hersenvliesontsteking al preventief behandeld. Na het avondeten waren de bloeddrukmedicijnen verminderd met 0,05ml. Een minuscuul stapje, maar voor Fynn een hele grote stap!

Onderstaand rijtje was hoe een dag bij ons eruit zag vanaf maandag;

• opstaan
• ontbijten
• naar Fynn
• koffie drinken
• naar Fynn
• boodschappen doen voor lunch en avondeten
• lunchen
• naar Fynn
• koffie drinken
• naar Fynn
• avondeten
• naar Fynn
• koffiedrinken
• naar Fynn
• terug naar het Ronald McDonaldhuis.

Dit alles was in een tijdbestek van 8:30u tot ongeveer 10:00uur ’s avonds. Op de momenten dat we even op onze kamer waren, of boodschappen waren doen, konden we naar Fynn kijken via Babywatcher. Dit kon heel gemakkelijk via de telefoon. Zo konden we ook een beetje bij Fynn zijn.

Op dinsdag 16 juli kreeg Fynn een extra bloedtransfusie, omdat Fynn weinig witte bloedplaatjes had door de infectie. Ook wilden ze langzaamaan weer starten met voeding. Fynn kreeg op zijn hoofdje een extra infuusje om de medicatie beter toe te kunnen dienen, maar ook zodat er niet teveel verschillende medicijnen door een infuus gingen. Dit zagen we voor het eerst toen we naar Fynn keken via de Babywatcher. Het zag er een beetje eng uit en Bjorn en ik schrokken er ook van. De verpleegkundigen vertelden ons later dat ze dit vaker doen bij baby’s en dat het eigenlijk heel normaal is. Fynn was aardig wakker en lag flink te zwaaien.

Vanmiddag kreeg Fynn wederom een extra bloedtransfusie. Fynn moest ook weer onder de blauwe lamp, omdat zijn leverwaarden nog steeds niet goed waren. Ook kreeg Fynn een echo van zijn nieren, omdat hij moeite had met plassen (dan weer veel, dan weer weinig), daar voor kreeg hij een cathetertje. Uit de echo bleek dat Fynn een hoefijzernier heeft. Niks om ons zorgen over te maken en kon hij heel oud mee worden! Wederom moest Fynn ’s avonds onder de blauwe lamp. ’s Avonds bleven onze ouders met ons mee eten en hebben we ze meegenomen naar Fynn. Ze vonden het heel fijn om Fynn weer te zien sinds zaterdag. Ze mochten Fynn alleen niet aanraken, ook niet met hun handen in de couveuse. Alleen Bjorn en ik mochten Fynn aanraken. De neonatologen en verpleegkundigen vertelden ons dat ze tevreden waren over de gesteldheid van Fynn en dat ze het idee hadden dat hij het “bochtje” om was. We konden met een gerust hart slapen..

Woensdag 17 juli.
Fynn had eigenlijk nog in mijn buik moeten zitten. Vandaag zou ik dan 33 weken zwanger zijn. Maar Fynn was al 6 dagen op deze wereld en veilig bij papa en mama.

De artsen vertelde ons dat Fynn een goede nacht had gehad. Fynn kreeg de afgelopen dagen ook bloeddrukmedicatie en deze waren binnen 24uur volledig afgebouwd. De witte bloedplaatjes waren nog steeds niet zoals het hoort, dus Fynn kreeg wederom een bloedtransfusie. Fynn was regelmatig wakker en opende ook zijn oogjes. Wel zagen ze een wisselende bloeddruk, als deze omhoog schoot, leek het alsof Fynn verkrampte. Dit zouden ze goed in de gaten houden.

Vanaf zondag waren onze dagen dus hetzelfde. Het was ongeveer in totaal 15-20 minuten lopen vanaf het Ronald McDonaldhuis naar de afdeling waar Fynn lag. Tot dinsdag heb ik het aardig volgehouden om die afstand 3x per dag te lopen. Ik voelde mij geen kraamvrouw, dus waarom zou ik in een rolstoel gaan? Maar vanaf dinsdag toch maar met de rolstoel vanaf de ingang van het Radboud naar de afdeling gegaan. Mijn energie was op en ik kreeg ontzettend last van mijn buik.

Op woensdagavond zijn we eerder naar huis gegaan op advies van de verpleegkundigen. Ik was erg prikkelbaar en ontzettend moe. Ook Bjorn was ontzettend moe. We gingen met een gerust hart terug naar het Ronald McDonaldhuis en de volgende dag zouden we vieren dat Fynn 1 week oud is, niet wetende wat ons te wachten stond..

• 
• 

Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26